odkrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkrywaćam, odkrywaća, odkrywaćają, odkrywaćany {{/stl 8}}– odkryć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odkrywaćkryję, odkrywaćkryje, odkrywaćkryty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać – odkryć karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedstawiać sprawę szczerze i jasno; wyjawiać swoje plany, zamiary, niczego nie ukrywając : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nigdy nie odkrywał wszystkich swoich kart. Odkryli karty. W firmie będzie reorganizacja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać – odkryć (na nowo) Amerykę — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić, twierdzić coś oczywistego, o czym wszyscy wiedzą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mamy pieniędzy! To dopiero Amerykę odkryłeś! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać się – odkryć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać z siebie przykrycie, osłonę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie odkrywaj się co chwilę, bo zmarzniesz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać — Odkryć Amerykę zob. Ameryka. Odkryć karty; zagrać, grać w odkryte karty zob. karta 6. Odkryć przed kimś duszę zob. dusza 13 … Słownik frazeologiczny
odkrywać — → odkryć … Słownik języka polskiego
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
demaskować — ndk IV, demaskowaćkuję, demaskowaćkujesz, demaskowaćkuj, demaskowaćował, demaskowaćowany «odkrywać, ujawniać jakieś szkodliwe, niebezpieczne zjawisko, czyjeś ujemne cechy charakteru; przedstawiać we właściwym świetle czyjeś postępowanie»… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
